Taniec w Berlinie i Warszawie

autor zdjęcia: NAC/Dokumentowała Sułek Danuta Maria

źródło: Rzeczpospolita

Biskup Bolesław Kominek (na zdjęciu: obchody Tysiąclecia Chrztu Polski) był autorem listu biskupów polskich do niemieckich z 1965 r.

Kwestia reparacji wojennych w młynach polityki i labiryntach prawniczych zatraca swój pierwotny walor moralny, spadając do kategorii politycznego tańca.

Bardziej trafnie, niż sprowadzić reparacje wojenne do kiełbasy wyborczej obecnego polskiego rządu, Paweł Łepkowski uczynić nie mógł („Reparacje wojenne nie są kiełbasą wyborczą”, „Rzeczpospolita”, 9 września 2022 r). Jego oburzenie, wywołane nie tylko utratą bliskich podczas II wojny, ale i strat osobowych i materialnych Polski, dyktuje mu własny kompas moralny. Tyle że w polityce właściwe jest, co zabrzmi brutalnie, podążanie nie za impulsem moralności, lecz wymiernych korzyści.

Przykłady z przeszłości

Owszem, w naszych czasach aspekt moralny awansował do jednej ze składowych splotu, który polityka pcha do działania. Nigdy jednak samodzielnie. Przykłady na to z przeszłości bliższej czy dalszej wypełniłyby grube tomy. Nieprzypadkowo sekretarz stanu USA Henry Kissinger ze smutkiem w oczach informował prezydenta Richarda Nixona, że kolega z natowskiego obozu, niemiecki kanclerz Willy Brandt, wprawdzie zachorował, ale lekarze wykluczyli raka. Niestety. Co prezydenta faktycznie bardzo zmartwiło, skoro w tym czasie Brandt wydarł Waszyngtonowi monopol na odprężenie ze Wschodem.

By pozostać w obszarze niemieckim: polski biskup Bolesław Kominek przecierał oczy ze zdumienia, gdy jego brat w biskupstwie kardynał Julius Döpfner bez podania przyczyny odmówił wspólnego wystąpienia w niemieckiej telewizji, by w ten...